کد مطلب:94523 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120
[صفحه 275] در این جنگ صفین با آنكه نخست از بیم جان پا به فرار گذاشتید، اما سرانجام سر به سر، یاغیان را كشتید و بر آنان چیره گشتید جای بسی تاسف است! كه من با چشم خویش فرار و پراكندگی شما را از ترس، در صحنه كارزار دیدم شرمتان باد، این شامیان پست و بادیه نشین، شما را از صحنه نبرد گریزاندند! حال آنكه شما از جوانمردان و اشراف عرب میباشید. شما- در مثال بر چهره عرب- بسان بینی كشیده و برجسته ای هستید و یا مانند كوهان اشتران، و در علو و بزرگی بسی بلند مرتبه و گران قدرید با این وجود، بار گران اندوه دل و سوز سینه ام كاهش یافت كه دیدم، سرانجام مردانه بازگشتید و فرارشان دادید. درست همانگونه كه شما را رمانده بودند. بر دژها و سنگرها و پناهگاهشان یورش بردید و آنان را پراكندید. درست همانگونه كه شما را پراكنده بودند. چنان با نوك نیزه و تیزی تیغه شمشیر بر سر و جانشان كوفتید كه سر به سر كشته شدند و از هراس جانشان، به روی هم فرو افتادند درست بسان اشتران تشنه و رانده ای كه از آبگاههای خود رانده و مانده میشوند و بروی هم می افتند
صفحه 275.